Wat is osteopathie?

Veelgestelde vragen over osteopathie zijn: “wat is osteopathie?” en “wat doet een osteopaat eigenlijk?”. Allereerst is het goed om te weten dat het woord ‘osteopathie’ valt te herleiden naar de Latijnse woorden ‘osteo’ en ‘pathie’. ‘Osteo’ staat voor bot en ‘pathie’ voor ziekte of aandoening.
Osteopathie is in 1874 ontwikkeld in de VS door de Amerikaanse arts A.T. Still. Oorspronkelijk als een therapie welke zich met name richt op bewegingsverlies van de gewrichten. In de loop der jaren zijn nieuwe inzichten in het functioneren van het menselijk lichaam ontstaan, waardoor de therapie continue is aangevuld met nieuwe behandelmethoden. Deze behandelmethoden gaan verder dan het behandelen van de gewrichten alleen (zie ook de geschiedenis van osteopathie).

Wat is osteopathie?

Osteopathie is een manuele therapie die erop gericht is om fysieke klachten te verhelpen. De osteopaat gaat op zoek naar weefsel dat een verminderde bewegelijkheid vertoont. Hierbij wordt niet alleen de bewegelijkheid van de gewrichten onderzocht, maar bijvoorbeeld ook de bewegelijkheid van het organenstelsel en de vliezen die verbonden zijn aan de schedel. Het is een manuele therapie: ‘manus’ is Latijns voor handen. Dit betekent dat de osteopaat alleen zijn handen gebruikt en er dus geen apparaten, medicatie, of naalden aan te pas komen.

De werkwijze van osteopathie

Een osteopaat onderzoekt altijd het lichaam van top tot teen op beweeglijkheid. Al het weefsel in het menselijk lichaam heeft namelijk, in meer of mindere mate, bewegingsvrijheid nodig om goed te kunnen functioneren. Genoeg bewegingsvrijheid betekent dat het weefsel goed verzorgd kan worden door enerzijds de toestroom van voedingsrijk slagaderlijk bloed en anderzijds de afvalstoffen goed afgevoerd kunnen worden via het veneuze bloed.

Wanneer weefsel minder bewegelijk is, wordt dit binnen de osteopathie omschreven als een ‘dysfunctie’. Het zijn dus niet alleen spieren en gewrichten die bewegelijk moeten kunnen zijn, maar ook bv organen, banden en fascia. Een osteopaat is getraind om de beweeglijkheid van al deze structuren te testen en de onderlinge relatie(s) te onderzoeken. In dit onderzoek richt de osteopaat zich op het weefsel dat de grootste invloed heeft op het functioneren van het totale systeem en wat de mogelijke relatie hiervan is met de klachten die de cliënt ervaart. Na het onderzoek zal er een behandelplan opgesteld worden, alvorens de behandeling van start gaat. (lees verder hoe een osteopaat te werk gaat)
Het uitgebreide onderzoek stelt de osteopaat in staat om een grote diversiteit aan klachten te kunnen behandelen.

Uitgangspunten osteopathie

Om te begrijpen waarom een osteopaat te werk gaat zoals hij/zij te werk gaat is het van belang om bekend te zijn met de uitgangspunten binnen de osteopathie:

• De mens is een biologische eenheid en alle systemen beïnvloeden elkaar wederzijds
• De structuur en functie van elk onderdeel van het menselijk lichaam zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden
• Het menselijk lichaam heeft de mogelijkheid om zichzelf te genezen, verstoringen binnen dit systeem kunnen tot ziekte leiden

Het menselijk lichaam is in feite op te vatten als een in dynamisch evenwicht verkerend systeem. Alle cellen zijn onderhevig aan opbouw en afbraak, veroudering en vernieuwing. Deze dynamiek vereist een bewegingsvrijheid, tot in het kleinste detail. Vindt er ergens in het lichaam een bewegingsvermindering plaats, dan verandert het proces van opbouw en afbraak en ontstaat er een dysfunctie (bijvoorbeeld spierscheuren, rugklachten, darm- klachten enz).
Dankzij het oorspronkelijk dynamisch evenwicht en het zelfregulerend mechanisme van de mens kan het lichaam zelf de dysfunctie herstellen. Ténzij de aandoening te ver gevorderd is. Dit vereist nauwkeurig onderzoek naar de oorzaak van de bewegingsbeperking in alle weefsels van het lichaam. Herstel van de bewegingsvrijheid stelt het lichaam vervolgens in staat om zelf tot herstel van functie en evenwicht te komen.

Verder is belangrijk om te weten dat osteopathie het menselijk lichaam verdeelt in drie van elkaar afhankelijke systemen:

• Het parietale systeem – het bewegingsapparaat (beenderen, spieren, gewrichten)
• Het viscerale systeem – de inwendige organen, inclusief bloedvaten en het lymfestelsel
• Het cranio-sacrale systeem – schedel, wervelkolom, zenuwstelsel en hersenvochtcirculatie

De onderlinge relaties kunnen gevonden worden op mechanisch, neurologisch en circulatoire gebied en via de omhullende vliezen (fascia). Het is dus goed mogelijk, dat de osteopaat op een plaats gaat behandelen waar niet direct klachten bestaan.

Vragen osteopaat

Ben jij onder behandeling bij een osteopaat en vraag jij je af waarom je op een andere plek, dan waar je symptomen tot uiting komen, behandeld wordt? Vraag het je osteopaat! De osteopaat kan je uitstekend uitleggen wat de bevindingen zijn en waarom een ander gebied, dan waar je last van hebt, behandeld wordt. Lukt dit niet? Dan kan je altijd contact met ons opnemen met je vraag. Vul dan onderstaand contactformulier in.